Niet zo goed geslapen vannacht: veel bergen beklommen en daarbijheel erg veel gezweet. Dat zal ook wel weer door het plastic komen. In het restaurant ontbeten en op pad; 10,25 uur. John heeft gisteren nog de fietsen goed nagekeken, dus we zijn klaar voor het laatste stuk.

De voorspelling was regen, maar lucky we: het was prachtig weer! Zonnig en lekker warm. Alleen een zeer harde wind, en dan wel vanuit het noordoosten. Er pal tegenin dus! Vooral bij die lange afdalingen is dat soms doodeng. Ik merk dat ik daarin toch wel weer naar ons platte kikkerlandje verlang hoor!

We hadden eerst veel heuvels die kort en soms bijzonder pittig waren. Zo van: je gaat een heuvel af, de volgende weer op denk je, maar je staat gewoon ineens stil! Bij dit soort heuvels heb je ook erge last van verzuring als je er weer tegenop moet. Toen we die hadden gehad (na maar een heerlijk geluncht langs de kant van de weg. We moeten nu beginnen alles wat op te maken, en we wilden van deze laatste volle fietsdag nog even extra genieten! Ik had ‘s morgens wel even een traantje in de keel toen ik bedacht dat het nu weldra afgelopen zou zijn; niet meer fietsen in die heerlijke natuur, in de zon, de vrijheid...... Maar ook verlang ik er erg naar om weer naar ons heerlijke huis te gaan, naar het mooie, goed geregelde Nederland, naar alle mensen die we nu best wel missen, al die gezelligheid...,!!!

Na de lunch hadden we een grote heuvel waarbij we 380 m moesten stijgen. Nou deze was beslist niet mis; het was wel een paar keer afstappen en weer op adem komen en de benen even rust geven! Ik had vandaag nogal last van kramperige kuiten. Met John ging het juist heel goed ( maar dat is meestal als hij de eindstreep ziet naderen ). Nog twee kleinere heuvels, en we waren bij het punt ( in Oleiroa) dat we weer op een andere route overgingen: de laatste deze reis, en wel naar Santiago! We reden hem nota bene eerst een kilometer voorbij! (Heuvel af, dus ook weer terug heuvel op!) Bij Oleiroa kamen de routes van de wandelaars en fietsers weer even bij elkaar, daar zagen we dus weer heel wat mensen: erg leuk! Buen Camino! Buen Camino! Hola! Hola!

Op de andere route hadden we ook constant flinke heuvels, maar nu lange! En dat was heel plezierig; lekker hard de heuvel af en zo veel mogelijk met die snelheid de volgende weer op. We hadden de eerst 10 km nog pal tegen de wind in. Dat was beslist geen pretje met die harde wind, maar toen gingen wij meer en meer naar het oosten en daardoor kregen we dus eerst zij- en later zelfs bijna rugwind. Heerlijk! Het was wel jammer dat we de laatste 40 km constand langs een behoorlijk drukke weg fietsten: gelukkig meestal wel met een rand weg van een meter, afgescheiden van de normale weg door een streep. Mede omdat er op dat traject niet zoveel slaapplaatsen waren, en het mooi weer was, hadden we er voor gekozen om vandaag een flink stuk af te leggen. Daardoor hoeven we morgen dan nog maar ongeveer 25 km te rijden tot Santiago, hetgeen een groot stuk langs een drukke weg is (volgens broer Piet).

En toen, om 19.30 uur, waren we eindelijk bij ons hotel! Een mooi hotel, ruime kamer, aardige mensen. We hebben ‘s avonds even in het hotel gegeten, en gezellig met wat Amerikanen gepraat (híj hield maar niet op met praten en herhalen, en zíj was professor zei hij) en toen eindelijk,doodmoe en voldaan van deze prachtige dag, naar ons lekkere bed!

We hebben vandaag 72 km gefietst.