De wekker stond op 7.45 uur vanochtend. Het was nog erg donkerig buiten; we waren niet al te snel. Broodje gegeten, lauwe koffie van water uit de kraan, ik heb de blog nog gemaakt en om 10.30 uur zateten we uiteindelijk op de fiets. Maar het was lekker weer, zonnig en ongeveer 19 graden, dus geen gedoe met allerlei kleren aan en uit. Na een kleine heuvel van ongeveer 50 m hoog, hadden we eerst 10 km meest vrij vlak. We konden dus rustig wakker worden! Maar daarna een berg 380 m omhoog. Het was een pittige!! Alles op de kleinste stand, dus dat betekent zweten! Vooral John had het er erg zwaar mee (voor mij ook geen makkie hoor, maar ik zat beter in m’n ritme). Het echte erge was dat ik al vrij snel een vieze chemische lucht rook: eucalyptus bomen? Ik kon het niet thuisbrengen. Maar het werd sterker en sterker en we ontdekten dat we achter een wagen aanreden die witte strepen op de weg aanbracht: een soort dikke chemische laag, en het stonk ontzettend. We zaten ereen aantal kilometers vlak achter! Inhalen met 5,6,7, kilometers per uur is echtgeen optie!

Het was wel mooi zonnig weer, maar een erg harde wind! Vooral bij het afdalen had je dan soms van die rukwinden, waarbij je je fiets gek onder je voelde bewegen. Wel wat eng!

Boven op de berg bij de eerste bar meteen lekker aan de cola! ( In ned. drinken we dat dus nooit hè! maar onder weg is het zo heerlijk!) Toen was het afdalen en klimmen.

In Oveira hebben we in een mooie Auberge , in de in die streek traditionele natuurstenen bouw, een tortilla gegeten. Daar zagen we voor het eerst ook weer wandelaars. Toch wel erg leuk! We volgden een klein poosje dezelfde weg, en toen waren we ze weer kwijt.

Nog een erg strakke heuvel (een waarbij je denkt: zijn m’n banden leeg? of zit er lijm op de weg?) van 115 m hoog en toen een heerlijke afdaling naar zee van bijna 10 km lang! En op het eind nog een paar strakke 100 m omhoog klimmen. En eindelijk,om 18.00 uur waren we er: in Finesterre! Al met al hebben we behoorlijk geklommen en hadden het ook wel weer even helemaal gehad met al die bergen!

We hebben lekker door het dorpje gewandeld, waardeloze spaghetti gegeten en toen wilden we alleen nog maar slapen! We hadden een standaard kamer geboekt, maar kregen een zolderkamer (half scheef) met een dakraampje. Het was constant bukken en ook het feit dat we helemaal geen uitzicht hebben vind ik benauwend. Ik heb dus geklaagd, en morgen krijgen we een andere kamer. M’n fiets is ook weer eens gevallen bij het foto nemen. Nu is m’n stuurbekleding kapot: jammer!

Voor degenen die zich afvragen waarom wij langs Santiago reden en nog naar Finesterre gaan.... Finisterre geldt als het einde van de wereld. Als Pelgrim naar Santiago moet je daar zijn geweest! Omdat ons echt einddoel Santiago is, besloten we dat uit te stellen tot na Finisterre. Na Finisterre moeten we nog 2 dagen fietsen, en dan komen we in Santiago aan: ons eindpunt!

We hebben vandaag 74 km gefietst.